Wys tans plasings met die etiket Simple Radio Applikasie. Wys alle plasings
Wys tans plasings met die etiket Simple Radio Applikasie. Wys alle plasings

Dinsdag 18 September 2018

Program 15. Sweef bo jou omstandighede met gasspreker Janine Shapiro

Hartlik welkom by die program, Diamant Divas. Jy luister na my, Lynelle Clark hier op Elan Global Radio. Om meer van ons te wete te kom kan u gerus ons webwerf besoek by www punt Elan Global Radio punt com of ons ‘n duimpie gooi op ons bakkiesblad, Elan Global Radio se kuier en klets program. Jy kan ook my blad, Diamant Divas besoek en daar meer te wete kom van die program. Die potgooie is ook beskikbaar indien jy die program gemis het. 




Vandag se program handel oor sweef of soar.
Om te sweef is seker een van die mees bevrydenste aksies wat jy kan ervaar. Wanneer die storms kom dan sweef jy juis op daardie storm se stroom en dit lei jou na hoër hoogtes. Dit gee jou die vryheid om uit te styg bokant jou omstandighede en met n nuwe perspektief na dinge te kyk. Die karakter van die arend kom baie sterk hier na vore en ek kan nie anders as om dit deur te trek na ons pad nie.
‘n Arend sweef op die lugstrome daarbo waar dit amper onmoontlik is om hom raak te sien. Hy is seker een van die grasieuse voëls wat ek ken. Sy liggaam altyd fier, kyk hy die wêreld stip in die oë, sonder enige vrese. 
Het jy al opgemerk dat ‘n arend alleen rondsweef? Op hierdie nuwe is sal jy die meeste van die tyd alleen wees, juis omdat jy nou hoogtes bereik waarby ander nie kan kom nie.  Jou uitkyk verander, jou visie verskerp en is jy doelgerig gefokus op jou take.
Let op wat jy in neem in hierdie tyd. Wees kieskeurig oor jou keuses van lees en kyk. Bly in voeling met die wêreld om jou.    
Wanneer jy jouself aanvaar is jy in staat om meer te doen want jy weet wat is jou swakhede en jou sterk punte.  Deur jouself te omring met die regte mense begin jy leer om ‘n negatiewe gesindheid na ‘n positiewe een te verander. Jou ondersteuningsgroep sal jou altyd aanpor om beter te doen. Wees selektief en moenie sommer goedsmoeds vertrou nie. Wees voorbereid vir enige veranderinge. Alles is net tydelik van aard.
En die grootste daarvan is weet wanneer om skuiling te kry. Spesifiek wanneer jy deur erge veranderinge gaan.  Bly in jou skuilplek totdat jy weer sterk genoeg is om alleen te wees.
Ek dink nie ons kan dit genoeg hoor nie.
Ons seer veroorsaak dat ons dink dat ons nie goed genoeg is nie. Of, dat ons iets verkeerd moes doen om dit te regverdig. Wanneer ons hierdie lyding bly bevraagteken dan stroop dit ons van ons geloof, sekuriteit en kalmte. Elke besluit wat jy neem word onbewustelik deur hierdie situasie beheer en in die proses maak jy verkeerde besluite. Dit is dan wat jy iemand nodig het om jou op die pad te hou.
Tussen Magda en Janine Shapiro, kon ek nie anders as om positief te bly nie. Dit beteken nie dat ek altyd hul raad gevolg het nie. Ek was immers ‘n groot vrou wat wou maak wat ek wil…klink bekend, nê. Ek het foute begaan deur my oorhaastigheid, en moes leer deur “trail en error.” Ek wou aan die mense bewys dat ek dit kan maak. My hele balans was versteur en i.p.v om myself kans te gee om gesond te word het ek “boots en all” ingeklim. Maar hul getrouheid het my staande gehou.
Die rede dat ek met hierdie program begin het.
Energie is ‘n tasbare gevoel wat jy aan iemand oordra. Dit kom oor in jou stem, jou manier wat jy met mense gesels, jou algemene gemoed en houding oor die lewe. Jou lewe hoef nie noodwendig perfek te wees om positiewe energie te kan oordra nie. Laasweek het ek weer by Janine gaan inloer en het sy net weereens van haar energie en wysheid in my belê. Die gesprek was baie gemoedelik maar sy het waardevolle punte gegee om te beoefen. Wanneer ons terugkom sal ons sommer dadelik oorgaan na die onderhoud toe. 

Onderhoud met Janine.


Volg haar gerus, julle sal nie spyt wees nie.



En nou verstaan julle hoekom sy so ‘n groot impak in my lewe gehad het. haar entoesiasme en energie so kenmerkend van haar dat jy anders kan as om te sweef nie. ek wil weereens my dank aan haar betuig deur deel te neem aan my program en hopelik kan ons weer so maak binnekort.  
Ek wil graag afsluit met ‘n gedig van Elsabe vd Westhuizen. Dit word voorgelees met haar toestemming.

‘n Ode aan my God


Asemgewende Skepper,
ek bring my offer aan U
uit dankbaarheid vir wie ek is
en wat U my gemaak het.

U het my geskep uit een enkel been,
my aangeraak om my vrouwees te bepaal,
my oorgetrek met ‘n vel van ivoor
en my hoof bedek met haredos lank en fyn.

U het oor my hart geblaas
om te klop op die ritme van U liefde,
U het my denke aangeraak 
sodat ek dit op U kan rig, my Heer.

My oë oopgemaak om u Skepping te aanskou
en U hande om my ore geskulp om U stem te hoor.
my neus het u gevorm om U aroma te erken,
U vingers het liggies my lippe geraak om U Naam te fluister

My vingers is aangeraak met n talent deur U gekies
en my hande geseën om U Woord vas te hou.
My voete se rigting het u bepaal,
terwyl U lig die pad aanwys.

Daarom staan ek voor U, my mensevlerke wyd uitgesprei
in die teenwoordigheid van U grootheid,
dankbaar vir elke kosbare oomblik wat u my gee
en deel kan wees van U wonderwerkende lewensplan.



© Kopiereg Elsabe vd W (Evan)
Geskryf 27/4/2018



Be inspired videos. 

Invest in yourself.  / Nick Vujicic: STAND STRONG 


Earl Nightingale Reads Think and Grow Rich


THE BEST MOTIVATIONAL AUDIOBOOKS

Tony Robbins: How to Become More Disciplined 


45 Inspirational Books All Women Should Read in Their Lifetime






Die Stasie Vir Passievolle Mense

Twitter: Elan Global Radio
Instagram: elan_global_radio
WhatsApp: 066 305 3580

Wou jy nog altyd ‘n radioprogram doen?

Is toer jou passie?



Internasionaal en Nasionaal is jou kennis belangrik.

Dan wil ons jou uitnooi om deel van die span te word. 
Kontak Bea gerus by WhatsApp: 066 305 3580

Woensdag 01 Augustus 2018

Diamant Divas: Bestaan Dubbelstandaarde nog?

Na aanleiding van verlede week se onderhoude en die wat nie gebeur het nie agv verskeie redes, het ek weereens net besef hoe pynlik seer die dinge is waarmee ons worstel. Met die aanvang van die program het ek nie gedink dat dit so ‘n ernstige onderwerp sal uitdraai nie. Ek glo egter dit is iets wat aangespreek moet word. Ek wil nie ‘n revolusie begin nie, maar meeste van ons sukkel tog onbewustelik met die dinge. So luister met ‘n oop gemoed en neem vrymoedigheid om terugvoer te gee. Ek sal dit opreg waardeer.
So bietjie van myself sodat julle kan verstaan waar vandaan ek kom. In Februarie 1992 is ek weergebore, die besef dat ek, nietige mens, ‘n Vader het wat vir my omgee en genoeg lief het om sy Seun op te offer, het my ongelooflik getref en ek het net daar my saak met Vader reg gemaak. Daardie selfde aand is ek deur die doopwaters te Buffelspoort en het gesweef. Daar was so baie wat ek wou weet en die Bybel het vir my oop gebreek. Ek het die woord verslind en my pad was besaai met groei tye en wonderwerke. Daar was dae wat dit gevoel het ek sweef in hemelse plekke en het wonders aanskou wat selfs vandag nog ‘n indruk laat. Maar soos wat ek gegroei het - het die aanvalle gekom. Soms was dit teen my persoonlik gemik, ander kere teen my kinders en dan moes ek baklei namens hulle. Dan was die aanvalle teen my man gemik. Soms was dit klein goedjies wat so uit verband geruk was dat ek verstom was teenoor die betrokke persoon. Onverstaanbare dinge wat vandag nog nie sin maak nie.  Soms so fel dat die wonde dieper as veldiepte was. Tog het ek bly groei – volwasse geword om dit wat die Vader in my begin het te vorentoe te vat. Ek wou die hoogste sport bereik soos wat die Bybel gesê het, maar die teenslae het my by tye so verbitterd gelaat dat ek terug getrek het.

Wanneer jy in gehoorsaamheid in Vader se woord wandel word jy skielik ‘n bedreiging vir ander en mense word jaloers en slaan toe op gemene maniere wat wonde laat wat vir baie lank daarna rou bly. Maak nie saak hoeveel keer jy vergewe en dit agter jou plaas nie. Die finale hou het gekom toe ons – ons besigheid in 2008 verloor het en ek het finaal my rug op die kerk gedraai weens die klappe wat ons toe gekry het. Die mense het ons basies verjaag uit die plek van aanbidding. Ons het deur hel gegaan. Ons moes vinnig leer om te oorleef met net die basiese dinge. Krag was ‘n luukse. Meubels was verkoop om rekeninge te betaal. Of vir petrol vir die kragopwekker sodat ons darem sekere dinge kon doen wat krag nodig gehad het. Sommige hout meubels was opgekap vir vuur. Ons moes loop waar ons wou wees. Gras sny was gedoen met ‘n skaapskêr, so nodeloos om te noem maar die grasperk om ons huis het soos ‘n oerwoud gelyk. Skaamte het deel van ons bestaan geword en ons het mense vermy. Ons wou nie hê hulle moet weet hoe dit rerig by ons lyk nie so ons het onsself geïssoleer. My ouers het vir ons deur die week kos gebring, klaar voorberei. Naweke was ons op ons eie. Soms het ek gewonder of ek nie by een van die hoeke moet gaan staan en bedel nie maar my self-trots het my weerhou daarvan. Ek haal my hoed af vir mense wat dit wel doen. Die guts om daar te staan, mense in die oë te kyk en geld te vra kos meer as net ‘n dik vel.

In hierdie tye het niks meer sin gemaak nie. My kinders moes een na die ander uit die huis uit bloot net om te oorleef. Ons moes my seun op ‘n vliegtuig sit na die VSA, sodat hy werk kon kry. Dit het my gebreek. Ek het nog altyd gesê as my kinders oorsee wil gaan sal ek hulle nooit keer nie maar hoekom juis op hierdie manier? Wanneer sou ons hom weer sien? Ons was met baie vrae gelaat en geen antwoorde en ek het al hoe meer in myself gekeer. Dit was in hierdie tyd dat ek boeke begin skryf het. Die enigste plek waar ek ‘n bietjie vrede kon vind en rustigheid vir die verstand. Die skryf het my help fokus op ander dinge as op die onmiddelike. Toe ek my eerste boek in 2012 publiseer was dit eufories en ek het gedink, miskien – net miskien is daar hoop.
Ons het in absolute armoede verval en als verloor en na die derde aflegging (retrenchment) van my man, het ek moed opgegee met my huwelik. Ek het gevoel ek kon my man en God nie meer vertrou nie. Ek wou niks weet van God nie en het gedink hy is vals. Sy woord het betekenloos geword en ek het my rug op hom gedraai. Op daardie stadium was ek ‘n bedelaar, vernedered en platgeslaan en baie naby aan dood. Ek was lewensmoeg. My lewe was ‘n warboel van verwarring met geen uitkoms uit die maalkolk nie. Daar was geen lewensgordel uitgehou na ons nie en ek moes vlug net om weer my kop te kon oplig. Ek kon geen toekoms meer saam vir ons sien nie. Als in my het geskreeu na lewe. Ek het geglo daar is meer as net hierdie sukkelbestaan. Die saad van hoop vir ‘n nuwe begin, ‘n nuwe kans op geluk, was nou meer duidelik as voorheen en dinge het net in plek geval sodat ek besef het, as ek dit nie nou vat nie sterf ek.  
By my ouerhuis het die vrae my gejaag sonder ophou en moes ek aanpas in hierdie nuwe lewe. Net ek kon dit laat werk en die verantwoordelikheid het op my skouers gerus. My lewe het daarna aansienlik verander. Ek kon weer my kop oplig, dit nadat iemand wel ‘n hand uitgesteek het en my opgehelp het. Tree vir tree kon ek weer droom en lag en die lewe met albei hande aangryp. Elke uitdaging was ‘n lewensles wat my vervuld gelaat het. Ek was met nuwe hoop beklee. Ek het heelwat foute in hierdie tyd gemaak in slaggate getrap, bloot omdat ek naïef en onkundig was. In werk en met verhoudings. Ek het baie kere weer die vraag: “Hoekom?” gevra.

Dit het net gevoel of ek nie van die finansiële probleme kon weg kom nie. Hoe harder ek probeer het hoe minder het dinge uitgewerk. Toe my kar gesteel word einde 2016, wat in ‘n groot mate aan my vryheid gebied het  – was ek weer terug waar ek begin het op die pad in 2014. Ek het gesukkel om dit te verwerk en ek wou wegkom. Kennisse wat later vriende geword het, het my uitgenooi om by hulle langs die Vaalrivier te kuier en daar het ek weer my voete gevind, introspeksie gedoen. My kop skoon gemaak en stil geword. Die antwoorde was nou irrelevant. Ek moes van die rebellie en woede ontslae raak en die natuur se rustigheid het helend op my ingewerk. Die behoefte om net weer onder die korporatiewe salwing te wees was groot. Op 22 April 2017, het ek en Isak se paaie gekruis, by ‘n gebedsaksie in Alberton. Die salwing op daardie plek, so onder die groot bome was genesende salf vir my siel en kon ek weer oop kop kyk na dinge om my.
Toe dit lyk of dinge ernstig raak tussen ons wou ek wegskram daarvan. Op daardie stadium het ek nie gedink ek kon hom iets offer nie. Vriendskap was die beste wat ek kon doen en die enigste ding waarin ek belang gestel het. Ek was redelik teer te midde van die vrede wat ek ervaar het. Ek weet dit is teenstellend maar dit was ‘n ander soort rustigheid waarna ek gesmag het en gekry het ten spyte van die onsekerhede. Dinge het toe weer verander en Isak het my genooi om by hom te kom bly in my soeke na werk. So het ons verhouding begin. Tussen Magda se ondersteuning, my pa se finansiële onderskraging en Isak se begrip en liefde kon ek tog weer die lewe in die oë kyk en my voete weer op die pad kry. Noudat ek terug kyk oor die afgelope paar jaar besef ek hoeveel ek as vrou gegroei het. Ek het die lewe aan gegryp en begin leef. Die vrae ‘n konstante metgesel maar die stemme word tog minder, sagter en op plekke stil.

Met die onderhoude het baie dinge weer los gekom en is ‘n hele paar trane gestort. Ek het Marie (nie haar regte naam nie) genader om ook ‘n paar vrae te beantwoord en teen Woensdag se program was dit nog nie beskikbaar nie. Ek het geweet sy sukkel nog met dieselfde vrae, dieselfde hoekoms; net soos ek. Sy het ook als opgeoffer, haar lewe vir Vader gegee en hom passievol gevolg. Sy het ‘n fantastiese bediening gehad en geweldige impak op mense se lewens gehad. Toe gebeur die “onmoontlike” en haar man het ‘n buitegtelike verhouding. Sy was verpletter. Nog ‘n paar ander dinge het ook gebeur en op die einde is sy ook weg van hom af. Sondagaand ontvang ek ‘n stem-insetsel van haar, en met trane wat baie vlak lê, verduidelik sy hoekom sy nog nie die onderhoud kon doen nie. Die bitterheid en seer van die verraad asook die feit dat die man in ‘n bediening is en aangaan asof niks verkeerd is nie laat haar ook met heelwat vrae sit. Dit, terwyl hy geen verantwoordelikheid vat vir die skuld waarin hy haar gedompel het nie met geen manier om dit te kan terug te betaal nie. Of die feit dat die kerk hom aanvaar en ondersteun, foute en al terwyl sy op die kantlyn sit, verstote.
Daardie oënskynlike dubbelstandaarde is vir ons onverstaanbaar. Dit wil lyk of sommige mense met die spreekwoordelike “moord” wegkom en dit aanvaarbaar is terwyl jy sukkel om liggaam en siel aan mekaar te hou. So is daar baie mense wat met die selfde wroeginge sukkel. Die waaroms en die hoekoms wat net geen antwoorde het nie en bly ons die slagoffers ongeag van hoeveel keer ons opstaan en van vooraf begin. Dan kom die vraag noodwendig: hoeveel keer moet ons verdra en die ander wang draai? Spesifiek wanneer jy verby die 70 x 7 merk is. Hoeveel keer moet ons struikel oor dieselfde stomp voor ons leer? Wanneer is genoeg, genoeg? Ek sien die vrae ook op bakkiesblad vanaf vrouens wat dit op hul mure plaas. Moeg gesukkel, stukkend geval en opgemors.
Leef ons in ‘n wêreld van dubbelstandaarde? Vir die man is dit aanvaarbaar om sy ding te doen en hy gaan aan maar as vrou word jy gekniehalter en voor stok gekry. Jy offer op: jy skep die huis, maak die kinders groot, tree op soos verwag word en solank as wat jy in jou plekkie bly is jy die toonbeeld van maagdelikheid. Maar die oomblik wat jy jou voet neer sit, dan draai die wêreld teen jou.
‘n Ander vriendin het ‘n stel afgetrap met ‘n man wat weereens met haar gevoelens gespeel het en ek het rooi gesien toe ek daarvan hoor. Toe ek daaroor uitgevaar het word ek uitgehaal omdat ek haar nie gewaarsku het nie. Word daar dadelik aangeneem sy was op onbehoorlike of onsmaaklike plekke. So loop ons in hierdie mure vas en word die vinger na ons gewys terwyl die skuldige weereens “wegkom”.
 ·         ‘n Vrou is sleg as sy in ‘n kroeg is en ‘n drankie saam met haar vriende geniet. Maar ‘n man kan ure daar sit, ‘n drankie geniet en nogsteeds daaruit stap, as man.
·         Of ‘n vrou is sleg as sy seksueel aktief is. ‘n Man mag dit doen en is nogsteeds ‘n man – nie ‘n hoer of slet nie.
·         Wat van ‘n vrou wat hou van die bos, jag of jaag? Dan is sy ‘n tomboy. ‘n Man wat hou van kook word verwonderd aangestaar met geen bynaam nie.
·         ‘n Vrou wat op haar beroep gefokus is, is koud of ‘n ys prinses. ‘n man wat gefokus is op sy beroep is beroepsgerig en gedetermineerd en kry die een bevordering na die ander en word besing.
·         Indien ‘n vrou leierseienskappe toon en ferm optree is sy alwetend en baasspelerig.
So gaan die etikette (tags) aan sonder ophou. Jy moet deurentyd preuts en kuis (prim en proper) wees, en stil bly. Sluk en weer sluk. Want dit is wat ‘n vrou doen.
Nou ja, nie ‘n onderwerp wat ek gedink het ek sal aanraak nie maar hier is ons nou. Dubbelstandaarde in alle vlakke van ons samelewing leef voort ongeag die tydvak waarin ons lewe.
Dan kom die vraag weer op: wanneer kan ‘n vrou dan net deur die lewe gaan sonder die alewige druk vormpies? En net aanvaar word vir wie sy is.
Hoekom moet ons als gee maar tog niks daarvoor verwag nie. Minder voordele, minder salaris, minder geleenthede om te presteer. Al kan ons dinge beter doen leef ons nog met die stigma saam van ondergeskikte. Die dubbelstandaarde ‘n kruis wat ons moet dra.

Is ons regtig in ‘n vrou se wêreld soos wat Cher sing? Met al die veranderinge deur al die eeue wat ons alreeds beleef het is dit seker so. Een van die eerste reëls wat geval het was die reg om te stem. Vrouens het opgestaan en geweier om stil te bly totdat dit ‘n aanvaarbare reaksie gehad het. Vandaar af kon vrouens verder studeer en onderwysers, dokters, prokureurs, en ingeneurs word. Sommige betree die politieke wêreld met groot sukses. Ander is in die polisie of word paramedisie. Ander betree die wetenskappe en is geniaal op hul eie gebied. Dan kry jy vrouens wat redakteurs word, skrywers wat in hul eie reg kan meeding teen die bestes. Die lys is eindeloos. Elkeen ‘n toonbeeld van vrouwees in ‘n mans-wêreld.
Maar tog sukkel ons nog met die mees basiese dinge in die alledaagse bestaan. Hoeveel vrouens word nie gemolesteer, verkrag en op neergekyk nie? Dit bly op die bopunt van die statiestieke in die wêreld, spesifiek hier in ons eie land.  Kyk net na die plaasmoorde: die vrou, as sagte teiken ervaar sy die brutaalste molesterings aan die hande van die moordenaars.
Dit is asof hierdie soort sadiste die vrou wil ontneem van haar vrouwees, dit wil uitsny, brand of uitkerf. ‘n Siek gebaar wat ons kwesbaar laat sodat ons bly veg vir ‘n plek in die son.
So loop baie vroue met daardie vrae rond met geen sigbare antwoorde nie. Dit is ‘n ding wat jy hier binne moet verwerk en indien jy nie self op daardie plek is nie sal jy aanhou vra: Wanneer is dit my beurt?
Dit was ‘n vraag wat ek myself baie gevra het. Dit was 2009, net na die besigheid gevou het en ek was besig om te was toe my oog die spieël vang. Toe het ek myself gevra: Wie is jy? Hoekom is jy hier? Vrae wat ek vir lank nie wou beantwoord nie. Indien ek dit vroeër sou doen het my lewe dalk anders uitgewerk. ‘n Mens weet nie.
Elke keer wat ek beplan het om iets te begin of verder te gaan leer dan kom als tot ‘n skreeuende halt. Toe my eks die laaste maal weer afgelê is, was my eerste vraag aan hom: Wanneer is dit my beurt! Ek wou nie meer luister na verskonings nie. Ek wou na geen rede luister nie en het al my speelgoed uit die kot gegooi. Ek was moeg om ‘n persoon te ondersteun terwyl ek geen ondersteuning gehad het nie. Die antwoord was altyd nee, nie nou nie, of nee, dit sal nie werk nie, of nee, daar is nie geld nie. En so het dit aangegaan. Ek dink ek was die kwaadste omdat ek nie toegelaat was om iets te begin wat ons moontlik uit die gat kon haal nie. As ek dink aan die vermorste geleenthede wat ons lewe in ‘n ander rigting kon gestuur het. Ek moes net elke keer wag, op die agtersitplek bly met geen idiale van my eie en ek was op. Fisies, geestelik en siels-dodende op. Maak nie saak hoe hy probeer verduidelik het nie ek het hom ‘n dowe oor gegooi aan die einde. Ons huwelik het verander in ‘n stilstuipe klug waar kommunikasie tot die minimum beperk was en ons letterlik net met mekaar gesels het wanneer die kinders naby was, om die skyn te bewaar. Maar ons albei het geweet dit was die einde. My drang om te oorleef was groter as om almal om my tevrede te stel. My kinders was groot en op hul eie, daar was geen nut om die klug aan te hou nie. ek wou vry wees van die jukke. 
Op 19 het ek nie myself geken nie, als was deur jeugbrille bekyk en toe ek swanger raak met geen benul wat is die volgende stap nie het ek soos ‘n blinde die massa gevolg. Indien ek myself sou geken het sou my keuses heel moontlik anders gewees het maar ek moes deel met die hand wat vir my gegee was. Daarom is dit noodsaaklik dat ons eers self-moet vind. Ons moet ons dogters en kleindogters leer – vind eers jouself voor dat jy droom van die ridder op die wit perd en jou droomtroue. Die werklikheid leer ons vinnig dat jou drome en die realiteit nie hand aan hand loop nie. Daarom moet ons paraat wees en meer tyd aan onsself spandeer voor ons dit aan ander spandeer. Vind jouself en dan kan jy ‘n beter lewe hê. Beter besluite neem en meer doelgerig die lewe tegemoet loop.
Ons het ‘n keuse of ons die massa gaan volg of ons eie pad volg. Die dubbelstandaarde sal daar wees. Vroue mishandeling sal in elke uithoek gevind word ongeag wat ons probeer maar wanneer ons as vrouens die regte leiding ontvang kan ons daardie dinge mis of selfs anders hanteer. Ons kan dan met meer selfvertroue die grootmens wêreld betree en ‘n daadwerklike rol speel daarin en so ‘n toonbeeld word van vrouwees in ons eie wêreld.
Ons word gevorm deur ons kultuur, ons ouerhuis en waar ons bly. Dit is onlosmaaklik deel van ons maar wat ons wel vorm is ons openheid om nuwe dinge te leer. Boeke maak bv wêrelde oop buite die plek waar jy jou bevind. Hoe meer jy lees en in neem hoe meer word jou karakter gevorm en kan jy dan meer ingeligte besluite neem. Dit is so belangrik om in jouself te belê, en jouself te skep. Liggaam, siel en gees. Al 3 het ewe veel voedsel nodig en dit is jou keuse wat jy al 3 gaan voer. Neem ‘n besluit om jouself te verryk. Net dan, kan jy staande bly teen die aanslae en dubbelstandaarde wat mense skep. Waag en leef.
Ek wil afsluit met die lied van Jo Black – die vrou wat ek liefhet. “Daar is soveel meer vir ons in hierdie lewe” sing hy. Wanneer jy en jou maat mekaar lief het maak julle ruimte vir mekaar. Dit is ‘n span poging, ‘n vennootskap waarin albei partye groei as mens. Net soos ons as vrou ‘n behoefte het om te ontwikkel het mans dieselfde behoeftes. Ek glo daarin om my maat te ondersteun in als wat hy aanpak maar dan verwag ek dit ook van sy kant af. Dit is slegs in liefde wat daardie verhouding ‘n sukses kan wees. Juis omdat elkeen hulself verstaan. Wanneer ons lei aan allerhande komplekse dan veroorsaak dit spanning in die verhouding wat gewoonlik op die rotse uitloop tensy daar nie vroegtydig hulp verkry is nie. Om jouself te ken dra by tot jou verhouding en jou lewe se sukses. Dit is dan wat jy die kroon van die skepping word. Soos die woord dit verduidelik. Nie op ‘n ander manier nie.

Tot ‘n volgende keer. 

Dinsdag 26 Junie 2018

Ontnugtering: Die tweede program van Diamant Divas

‘n Program vir die enkellopende vrou maar mans is nie uitgesluit nie. Jy kan meer van ons lees by www punt Elan Global Radio punt com of gooi ons ‘n duimpie by Elan Global Radio of my persoonlike blad DiamantDivas op Bakkiesblad.


Ek wil graag my dank betuig aan Breyten Peyper vir die pragtige motiverings lied aan die begin van my program nou beskikbaar op die Spotify Applikasie.
Ek wil net so ‘n paar verse voorlees
Het jy gewonder wat as
Jy hierdie kans nou gaan vat
Tel net tot tien jy sal dit duidelik sien
Luister jy vir daardie stem
Wat skreeu en sê jy gaan wen
Met harde klippe kou
Met bloed en sweet
Swem jy
Sterker as die strome
Ry jy
Saam met al die golwe
Staar jy
Klein op na die berge
Maak los die leeu in jou

Klim op, klim op, klim op, op
Jou Everest
Klim op, klim op, klim op
Klim op, klim op, klim op, op
Jou Everest
Steek uit jou hande na die hemel bo
Klim op, klim op, klim op, op
Jou Everest
Klim op, klim op, klim op
Klim op, klim op, klim op, op
Jou Everest
Jy weet daar's baie wat in jou bly glo

Sit jy of staan jy jou man
Voel jy wat binne jou brand
Sal jy die vuishou keer en weer probeer
Hou jy jou oog op die doel
Jy ken, jy soek die gevoel
Hoekom nog wag
Dis dalk jou laaste dag
Swem jy
Sterker as die strome
Ry jy
Saam met al die golwe
Staar jy
Klein op na die berge
Maak los die leeu in jou

Klim op, klim op, klim op, op
Jou Everest Klim op, klim op, klim op
Klim op, klim op, klim op, op
Jou Everest
Steek uit jou hande na die hemel bo
Klim op, klim op, klim op, op
Jou Everest
Klim op, klim op, klim op
Klim op, klim op, klim op, op
Jou Everest
Jy weet daar's baie wat in jou bly glo
Hey, hey, hey, hey
Jou Everest
Hey, hey, hey
Klim jou Everest
Hey, hey, hey, hey
Jou Everest
Jy weet daar's baie wat in jou bly glo

Kom ons hardloop voor die lig
Kom ons steek die vure aan
Hou ons oë na bo
En glo
Klim op, klim op, klim op
Klim op, klim op, klim op
Klim op, klim op, klim op, op
Jou Everest
Steek uit jou hande na die hemel bo
Klim op, klim op, klim op, op
Jou Everest
Klim op, klim op, klim op
Klim op, klim op, klim op, op
Jou Everest
Jy weet daar's baie wat in jou bly glo
Hey, hey, hey, hey J
ou Everest
Hey, hey, hey
Klim jou Everest
Hey, hey, hey, hey
Jou Everest
Jy weet daar's baie wat in jou bly glo

Die oomblik wat ek die woorde gehoor het, het dit my begeester om deur te druk met hierdie program. Dit spoor jou aan om jou eie Everest te klim al is dit hoe moeilik. Al voel dit soms nie so nie is daar mense wat in jou glo op hierdie pad van vernuwing. Dit voel of elke woord spesiaal vir my geskryf is en ek glo julle sal ook aanklank vind daarby. Koop dit gerus aan.

 Ek het nooit beplan om alleen te wees nie maar hier is ek, wat nou?

Vir sommige is dit so ‘n skielike gebeurtenis dat jy windskeef getref word en van alle lug ontneem is. Dit is ‘n geweldige skok vir die gestel. Die wêreld is behoorlik onder jou uitgeruk en jy voel soos ‘n drenkeling. Die een oomblik het jy ‘n maat en dan…is jy alleen. Niemand om na te draai wanneer jy bang of twyfelagtig is nie. Niemand om voor koffie te maak nie. Dorp toe gaan is nou ‘n alleenmansaak met niemand om raad voor te vra nie of selfs mee te stry nie. Dit is mos lekker om te stry oor goed vernaamlik die dinge wat jy graag wil hê en jy jou skietgoed reg het. J

Indien dit ‘n vrywillige saak is, word besoeke by vriende of familie ‘n uitdaging in sigself. Afgesien dat jy soos die vyfde wiel aan die wa voel en selfs onwelkom by tye is jy skielik die middelpunt van bespreking en almal weet beter. Soms is die raad werkbaar maar omdat hulle nie in dieselfde posisie as jy is nie, met jou unieke struikelblokke nie, sal die raad baie keer onvanpas wees. Wees bedag op dit en wees geduldig.  Wees die volwasse persoon al wil jy skree van frustrasie vernaamlik wanneer jy voel mense wil jou dwing in ‘n bepaalde rigting wat heel moontlik onrealisties is. Skree by die huis wanneer jy alleen is. Dit werk.

Jou hele lewe is onder ‘n vergrootglas en mense dink hulle verstaan jou of die redes wat daartoe aanleiding gegee het en skielik word jy met al jou swakhede gekronfronteer. Ongeag die gevoelens op die ou einde skuld jy niemand ‘n verduideliking nie. Jy hoef ook nie jouself te regverdig voor mense wat nie wil of kan verstaan nie. Baie meer kan uitgebrei word oor die onderwerp maar vir die duur van die program sal ek dit eers hier laat. Soos wat die programme vorder sal ek wel verder uitbrei. Ek sal so ver moontlik probeer om programme te laat opvolg om die draad te behou maar indien jy vrae het gesels met ‘n berader of kontak my.
 Die ontnugtering van ‘n egskeiding het verrykende gevolge vir almal in die jou lewe. Jou lewensmaat van etlike jare, jou kinders, ouers en familie het ook in hierdie stryd getree en jy moet sensitief wees vir hulle gevoelens. Daar sal kante gekies word, soms onregverdiglik maar dit hang van jou af hoe die situasie sal ontwikkel, goed of sleg. Daar sal geskreeu word, trane sal val, mense sal jou sleg sê maar onthou jy het geweet die goed gaan gebeur. Onthou elkeen wat nou betrokke is sal sukkel met vrae maak nie saak hoe “maklik” jy dit probeer maak nie. Omdat die skeiding van jou kant af kom moet jy dan ook bereid wees om te verduidelik wanneer mense vrae het. Rustigheid is die wagwoord hier. Om soos ‘n knorpot te kere te gaan, gaan nie die situasie help nie. Omdat jy die een is wat wegstap moet jy bereid wees om rustig te kan verduidelik en te troos selfs. Veral as dit by jou kinders kom. Hulle ouderdomme sal natuurlik bepaal wat jy aan hulle gaan meedeel maar wees te alle tye eerlik met hulle. Al maak dit hoe seer. Dit gaan nou nie hier oor jou nie maar oor hulle wie se lewe omver gegooi is.

Laat ‘n tyd toe vir verduideliking. Doen dit op ‘n neutral plek en behou jou ewewig. Kwaad word is nie nou die antwoord nie. Stilstuipe nog minder. Beantwoord die vrae na die beste van jou vermoë. Dit is nie nou die tyd om leuns te vertel nie. Al glo niemand jou nie staan by die waarheid. Indien jy jou maat verkul het wees eerlik daaroor, wegsteek en jok gaan dinge net moeiliker maak en jou kinders se vertroue in jou verbreek.

Maar wanneer die tyd aanbreek om op te hou verduidelik, stop dan. Gee jou familie ‘n geleentheid om dit te verwerk. Jou mense gaan heel moontlik kwaad wees vir jou, dalk nie eers met jou wil praat nie. Of jou vermy, hoe ookal, staan jou man. 

Hou die deur oop selfs al vermy hulle jou. Bring jou kant sonder om ‘n ‘n vloermat te word. Vroeër of later sal die gesindhede verander. Die ontnugtering kan jou en jou mense se balans versteur en dit gaan ‘n tyd vat om weer ‘n normale gesprek te kan aanknoop maar bly getrou in jou familiebande.

Dit is gewoonlik waar die meeste familie twiste gebeur juis omdat mense nie verstaan nie maar jy sal geduldig moet wees met die proses. Onthou almal is lief vir jou en wil graag die beste vir jou he. So luister en gebruik dit wat jy kan terwyl jy nogsteeds waar bly aan jouself. 
Wanneer ‘n maat sonder waarskuwing jou verlaat is daar net soveel vrae wat deur jou kop maal. Jou maat het heel moontlik gesê dit is nie jou skuld nie maar as mens wil jy dit tog verstaan en probeer jy deur introspeksie die dinge uit werk.  Jy vra vrae wat nie beantwoord word nie en jy word kwaad en selfs pleitende. In die hoop dat die persoon sy/haar gedagte sal verander. Onthou hierdie besluit het ook nie oornag gebeur nie. Dit kom deur maande selfs jare se moed bymekaar skraap voordat die besluit geneem is. Dit is dan so maklik om in die groef van wanhoop te beland en jy vat alles persoonlik op.

Die beste raad wat ek kan gee: is probeer om weg te staan van die situasie en te fokus op die belangrikste dinge. Ek weet dit is moeilik maar dit is tog die beste. Fokus liewer op die finansiële implikasies, die kinders, reëlings wat getref moet word rakende hulle skole ens. Blyplek, indien jy die een is wat moet trek. Hierdie dinge is van kardinale belang en hoe vinniger dit uitgesorteer word hoe beter vir die pad vorentoe.

Soms, uit selfbejammering, dink jy almal moet jou jammer kry. Pasop dat jy dit nie te ver vat nie. Dit kan baie vinnig suur word en mense sal jou later vermy omdat hulle nie lus is vir jou bedrukte gemoed of klaagliedere nie. Wees bedag daarop. En bly weg van Bakkiesblad af! Ek kan dit nie genoeg onderstreep nie. Dit is die laaste plek om jou gevoelens bloot te stel. Jou FB vriende ken nie jou situasie nie so hul advies sal heel moontlik verkeerd wees. Die probleem met enkelgroepe is dat almal op die groepe seer gekry het en hulle reageer op jou plasing vanuit daardie seer. Bly weg of wees versigtig.  

Wat ookal die omstandighede is, is dit goed om in elk geval nie jou wasgoed op Bakkiesblad te sit nie. Facebook is ‘n goeie medium om mense te ontmoet en kontakte op te bou in jou gemeenskap maar dit is onwys om jou persoonlike gedagtes daar te deel. Kry eerder ‘n vertroueling wat bereid is om te luister of ‘n berader wat opgewasse is om jou die regte leiding te gee. Facebook is nie ‘n beraders platform nie… daar sal jy vinnig gestenig word en dit veroorsaak meer skade as genesing. Jy sal nie antwoorde daar kry nie tensy jy ‘n goeie berader daar raakloop maar dan hou jy die gesprekke privaat.     

Jou kop moet skoon kom. Ek persoonlik, het ‘n lewensgids gehad wat my gehelp het om my doelwitte neer te pen en dan daadwerklik iets daaraan dit te doen. Ek sal ‘n goeie lewensgids se detail op my blad plaas indien julle belangstel. Daar is verskeie hulpbronne wat jy kan gebruik. Belê in jou eie lewe en haal die fokus van die pyn. Ek weet, jy sal vir my se Lynelle dit is onmoontlik… Moenie dat dit so alles oorheersend word dat jy in die proses veragter nie. Gee aandag aan jou voorkoms etc. Fokus op jou eie mens wees en die pyn sal verminder. Hou jouself besig met opbouende dinge maar maak ook tyd vir traan - en bittergal sessies teenoor ‘n vriend of vriendin en beweeg aan. En indien jy wel ‘n dronkwordsessie het: BLY WEG VAN FACEBOOK! Moenie dat dit ‘n konstante leefwyse word nie. Waak daarteen want al wat dit gaan doen is in groter probleme dompel.
 Onthou ‘n goue reël: moenie veralgemeen nie. Omdat jy seergekry het by een persoon beteken dit nie almal is sleg nie. Waak teen hoe jy oorkom. As jy konstant gal braak of bitter is oor die spesifieke geslag sal dit enige potensiële verhouding stop, niemand is lus vir dit nie. Vernaamlik op Bakkiesblad. Waak teen jou woorde en plasings.

Nog ‘n punt wat ek wil onderstreep wat ‘n groot taboe is…. Moenie bedel of klink asof jy desperaat is vir ‘n finansiële oplossing nie. Jy sal gou as fortuinsoeker uitgeken word en selfs geblok word. Weereens wees oordeelkundig. Behou jou selfrespek en grasie. Die oplossing sal kom.

Gee jouself tyd om aan te pas. Elkeen van ons se omstandighede verskil. Werk soek is vir die meeste vroue skielik ‘n prioriteit. Veral nadat jy vir baie jare ‘n huisvrou was en jou enigste ondervinding kinderoppasser, taxi drywer, of koekverkoper was.

Die eerste ding wat jy moet doen is skep ‘n CV. Hierdie is ‘n belangrike gereedskap in jou arsenaal wat ‘n voornemende werkgewer belangrike inligting kan gee. Plaas al jou vermoëns stapsgewys neer. Kry hulp met die opstel daarvan wanneer jy vashak en let op spelling. Mense - spelling is belangrik – jy kan jouself oortuig dat spelling onbelangrik is maar as jy bv vir ‘n seketreiële pos aansoek doen is spelling die belangrikste element van brief skryf en ‘n groot deel van jou werk. Waak teen dit. 

Selfies wat jy op Facebook plaas sal enige voornemende werkgewer afskrik of aantrek. Wat verkoop jy? Jouself as professionele persoon of fortuinsoeker opsoek na ‘n vinnige oplossing… dit is sagkens gestel. Maar ek dink julle weet waarop ek sinspeel. Wees bedag op wat jy plaas… onthou base het ook Facebook rekeninge. En soms is dit die eerste plek waar hulle sal kyk voor hulle jou ‘n offer maak.
 Jy is nie goedkoop nie. Jy is kosbaar, duur gekoop en nogsteeds ‘n skitterende diamant. Ongeag van ‘n mislukte huwelik het jy nog waarde. Jy luister natuurlik na Diamant Divas hier op Elan Global Radio. En die lied was gesing deur Dolly Parton. Ek dink sy stel dit nogal goed. Wees jaloers oor jou nuwe lewe en maak die beste van jouself. In werk. In ‘n verhouding. In verhouding met jou kinders. Onthou hierdie is jou tweede kans ook. ‘n Tyd waar jy die foute van die verlede sal verander en kan verbeter. ‘n Tyd om jouself te laat geld en op jou eie bene te staan.

Ek weet dit is nie maklik nie. Ek weet van die nagte wat jy meer gaan huil as slaap. Ek weet van die tye wat jy so vreesagtig gaan word dat jy benoud voel oor die volgende stap. Ek weet van die tye wat geld so skaars is dat jy desperaat is om enige iets te doen ter wille van die verligting. Ek weet van die alleen tye. Ek weet van die donker tye. Ek weet wat dit is om hulp te vra en ‘n koue skouer te kry. Ek ken die allesoorheersende gevoel van “Jy is nie goed genoeg nie.” Dit skeur deur jou dat jou wind totaal weg is en los jou met ‘n pyn wat so diep is dat geen pleister daarby kan kom nie. Ek weet wat dit is om geweeg te word en te lig bevind word. Ek ken ook die seer van iemand wat jou indoen en wegvat waarvoor jy so hard gewerk het. Ek ken al die seer wat jy nou deur gaan.

Maar ek weet ook wat dit is om gelukkig te wees. Om as vrou te groei en te dink, wow vrou jy kan. En jouself op die skouer te klop. Elke geleentheid is ‘n geleentheid om te triomfeer.  Elke ondervinding ‘n lewens les wat jou verryk. Op daardie oomblik voel dit soos ‘n bloedslag maar wanneer jy seevierend uitstap word daardie oomblik so soet soos heuning. Dit is daardie gevoel wat jou laat aanhou. Dit help jou om jou kop te lig, verby die seer te kyk en te weet dat jy goed genoeg is.  

My lewe is ver van perfek maar die vrou wat 4 jaar terug die enkelpad begin stap het en die huidige vrou het wêrelde van mekaar gegroei. Sy het selfstandig geword en kyk die lewe in die oë.

Maak ek foute? Beslis. Leer ek nog elke dag? Absoluut
Is daar ‘n lig in die tonnel? Ek hou aan die hoop vas dat daar is.
Ek vat elke dag soos dit kom en benut elke oomblik met oorgawe.
Daar is vrouens wat nog langer as ek die pad wandel met groot sukses. Hulle is gelukkig, alles in plek. Mooi blyplek, pragtige kinders, onafhanklik. Wanneer jy met hulle gesels is hulle positief oor die lewe. Maar die pad tot daar was alleen en donker net soos joune nou is. Nou skitter hulle in eie reg. Jy is nie alleen nie daar is ‘n skare van getuienisse om jou as jy bereid is om te luister en te leer.

Daarom wil ek jou aanspoor om te droom, om jou kop te lig en te weet jy kan skitter as diamant… net daar waar jy is.

Diamant Divas groete
Lynelle 

ELAN GLOBAL RADIO
Die Stasie Vir Passievolle Mense
https://www.elanglobalradio.com
Lynelle Engelbrecht Clark: Diamant Diva's
WOENSDAG 27 JUNIE 2018 at 10h00 SA Time
GESELS MET ONS:
Web: https://www.elanglobalradio.com/
Faceboek: Elan Global Radio Kuier en Klets
Twitter: Elan Global Radio
Instagram: elan_global_radio
WhatsApp: 066 305 3580
Gaan kuier en leer meer van ons, blogg saam en luister saam:
https://www.elanglobalradio.com/
…/elan-global-radio.htm



Wie se beeld is in jou kop; Goliat of Dawid?

  1 SAM 17: 12Dawid was die seun van Isai, ’n Efratiet uit Betlehem in Juda. Isai het agt seuns gehad. Hy was toe alreeds oud. 13Die oudste ...